Własnego kapłaństwa się boję,
własnego kapłaństwa się lękam
i przed kapłaństwem w proch padam,
i przed kapłaństwem klękam./.../

Kochani Kapłani, w dniu Waszego święta chcemy Wam powiedzieć jak bardzo nam Was brakuje, jak ciężko jest iść drogą Pana Jezusa samemu, jak bardzo potrzeba nam Waszego ciepłego i mądrego słowa, przytulenia w sakramencie pokuty i podzielenia się ciałem Jezusa w Eucharystii. Wierzymy, że tajemnica, którą Pan Bóg złożył w Waszych sercach jest dla Was mocą i oparciem w tym trudnym czasie. Niedługo kiedy tylko się spotkamy radość i świętowanie będą ogromne, a szczęście ze wspólnego spotkania wielkie. Pamiętajmy o innych słowach ks. Jana: „kiedy Bóg drzwi zamyka, to otwiera okno”.

wdzięczni Parafianie